در عصر ارتباطات ، « انزوا»
پذیرفتنی نیست و زندگی بی رابطه
، مرگ روح است عرش
الهی ، مرکز بی نهایت شماره ای
اتصال با آفریده هاست. هر کس از
هر جا و هر زمان و به هر زبان می
تواند با این مرکز ، گفتگو کند.
بی آنکه خطی روی خطی بیفتد.
خدا در مرکز ملکوتی دعا ، هر لحظه
اماده دریافت پیام « نیاز» است.
هفده رکعت نماز در پنج نوبت ، کد
تماس با خداست که در عدد
«17
-
24434
»
خلاصه می شود.
کسی که روزی پنج بار با او تکلم
می کند ، از تنهائی در می آید ،
کلیم خدا می شود و احساس بی پناهی
نمی کند.
خدا که آن سوی خط تماس است ، دوست
دارد در خوشی ها هم سراغ از او
بگیریم ، نه فقط وقتی که گرفتار
می شویم و به دردسر می افتیم. بی
معرفتی است که وقتی « مضطر» می
شویم از اورژانس « دعا» استمداد
کنیم و انتظار کمک فوری داشته
باشیم.
او همیشه گوش به زنگ ماست . مائیم
که گاهی حوصله حرف زدن با او را
نداریم. یا تماس و دعوت او را بی
جواب می گذاریم. شیطان سعی می کند
در جبهه معنوی ، رابطه ما با خدا
را قیچی کند ، یا روی خط نیایش
«
پارازیت ریا» بیندازد. مکالمه ما
با مرکز ، نباید قطع و وصل شود ،
یا صدایش خش خش داشته باشد.
باید « دیش » رحمت گیر را بر بام
بلند نیایش نصب کنیم و دریافت
کننده دل را روی طول موج « اجابت
» تنظیم کنیم ، تا صدای استجابت
دعا به گوش دلمان برسد. اگر « امن
یجیب » که رمز اجابت است نتوانست
خط ما را باخدا مرتبط سازد ، باید
دید کدام گناه و غفلت موجب قطع
تماس شده است ؟ گاهی قساوت دل و
غذاهای حرام و دوستان بد ، در
سیستم ارتباطی ما با خدا اختلال
ایجاد می کنند و خطوط تماس را می
پوسانند و صدایمان به خدا نمی رسد.
برای وصل مجدد خط ، هم پرداخت
هزینه لازم است و هم تعهد.
هزینه اش ، توبه و استغفار و
اصلاح و عمل صالح است ، تعهدش هم
آن است که قول بدهیم از حلم صبر و
ستاریت خدا سوء استفاده نکنیم ،
والا همیشه در معرض خطر اختلال و
قطع ارتباطیم.
گاهی تنها یک « یا رب » خالصانه ،
یک آه برخاسته از دل ، یک قطره
اشک ندامت ، یک دل شکسته و یک
توسل بی ریا ، ما را به خدا وصل
می کند.
پیش شماره ارتباط با خدا ، حمد و
ثناء و صلوات است . اگر محبت و
معرفت « اهل بیت » را داشته باشیم
« آل محمد» به ما خط می دهند ،
آنگاه می توانیم یا چهارده خط
مستقیم با خدا مرتبط شویم .«
ولایت » تلفن همراه ما برای تماس
با شبکه ملکوتی خداست.
حیف است که در جهل ارتباطات ، با
خدا و رسول و اهل بیت ، رابطه
نداشته باشیم
نثر
بالا سروده شده توسط : حجت
الاسلام والمسلمین جواد محدثی
شاعر معاصر ایران اسلامی میباشد