|
|
یکی از نزدیکان شهید می‌گوید: در عملیات والفجر 8 هم‌رزم شهید اصغر کربلایی بودم. او، علاوه بر کار تبلیغی، به عنوان امدادگر در خط مقدّم نبرد حضور یافته بود. عمامه بر سر داشت و بادگیری بر تن. بر قایقی می‌نشست و زخمی‌ها را از آن‌سوی اروند به این‌سوی رود می‌آورد. پس از چند بار حضور در جبهه، وضعیت جوّی منطقه و عوامل شیمیایی حسّاسیت‌زا را به خوبی شناخته بود و در هنگامۀ خطر چاره‌ساز رزمندگان بود. در یکی از مراحل عملیات، جزر و مد اروندرود ـ که روزی چند بار اتفاق می‌افتاد ـ ما را به ستوه آورده بود. روزی به او گفتم: «آخر، جایی بدتر از این‌جا نبود که ما را به آن‌جا تبعید کنند؟!» در جوابم گفت: «گلایه نکن؛ تکلیف است! همین را بدان، این‌جا کجا و کربلا کجا! این‌جا، تو در محاصرۀ آبی و در کربلا، یاران حسین (علیه‌السّلام) در محاصرۀ تشنگی.»
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |
 |
 |